Sheila Sitalsing, Volkskrant 28 augustus 2018
Tegen een van de hardnekkigste fenomenen uit de geschiedenis van de mensheid – de weerzin tegen de Ander – zijn verdragen opgetuigd en discriminatiemeldpunten, wetten, resoluties en andere papieren tijgers. Veel geholpen heeft het niet, maar nu, nu is de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap ‘het beu’ dat studenten van het mbo die stage moeten lopen, niet of heel moeilijk aan een stageplek kunnen komen wanneer ze niet wit zijn.
De aspirant-stagiairs zelf zijn het al decennia beu dat ze niet vanzelfsprekend worden uitgenodigd wanneer ze een naam opgeven die een migratieachtergrond doet vermoeden, en dat ze niet altijd welkom zijn als ze een hoofddoek dragen. Maar politieke macht of invloed heb je niet als je 18 bent, zwart en een jongen die wil meelopen op de administratieafdeling van een reclamebureau.
Als jij iets beu bent, zul je moeten afwachten. Dan ben je afhankelijk van de boven jou gestelden.
Die geven goed bedoelde adviezen mee (‘Je moet je gewoon invechten. Ik had het ook niet makkelijk toen ik net begon. Met zo’n mooie naam vergeten ze je niet snel, dat is een voordeel.’).
Of ze verplaatsen grote hoeveelheden papier met titels als ‘Kabinetsbrief Actieplan arbeidsdiscriminatie en kabinetsreactie SER-advies ‘Discriminatie werkt niet!’’ of ‘Kamerbrief Aanpak arbeidsdiscriminatie in uitzendsector’ of ‘Liever Mark dan Mohammed’, waarin ze laten noteren dat ze het heel erg vinden allemaal.
Verder lezen, klik hier->>>
